Koło Badań Psychologicznych Experior

Experior na V Kongresie Młodej Nauki

W dniach 17-19 lipca 2025 r. odbył się V Kongres Młodej Nauki w Gdańsku. Podczas konferencji członkowie wygłosili prezentacje pod tytułem:
📍Oliwia Kosecka “Częstość występowania uzależnienia od uczenia się wśród studentów z zaburzeniami neurorozwojowymi.”
📍Michał Drabina, Wiktoria Dziczek, mgr Angelika Juszczak “Odczuwany stres jako mediator związku między zadowoleniem z życia seksualnego a uzależnieniem od portali społecznościowych.”
📍mgr Aleksandra Buźniak, mgr Natalia Woropay-Hordziejewicz “Perfekcyjni do granic możliwości? Kompulsywne nadmierne uczenie się, zaburzenia odżywiania i dobrostan wśród studentów uczelni muzycznych.”
📍Julia Bilicka, Alicja Lipińska, Julia Dawidowicz, dr hab. Paweł Atroszko, mgr Stanisław Czerwiński “Różnice płciowe w relacji między objawami ADHD a uzależnieniem od uczenia się wśród uczniów szkół średnich.”
📍Mikołaj Tomaszewski, Maja Dukaczewska “Różnicowanie samooceny i samoskuteczności na podstawie krytycyzmu rodzicielskiego i wymagań rodzicielskich.”
Gratulujemy!

Różnicowanie samooceny i samoskuteczności na podstawie krytycyzmu rodzicielskiego i wymagań rodzicielskich


Autorstwo: Mikołaj Tomaszewski, Maja Dukaczewska
Na: V Kongresie Młodej Nauki w Gdańsku


Streszczenie:

Jednymi z podstawowych elementów samoopisu są samoskuteczność (zgeneralizowane przekonanie o radzeniu sobie w trudnych sytuacjach) i samoocena (globalna ewaluacja samego siebie), różniące się naciskiem na odpowiednio komponent motywacyjny i afektywny. Ich empiryczne rozróżnienie może okazać się przydatne w pracy terapeutycznej czy warsztatowej, a pomóc w tym może poznanie zależności między samoskutecznością i samooceną, a konstruktami akcentującymi te same komponenty. Są to postrzegany krytycyzm rodzicielski, odnoszący się do poczucia jednostki o niespełnianiu standardów swoich rodziców (afekt) oraz wymagania rodzicielskie, ujmowane jako postrzegane przez jednostkę oczekiwania rodziców dotyczące wysokiej jakości wyników i sukcesów (motywacja). Badanie miało na celu zgłębić ten związek oraz rozpoznać, czy postrzegane krytycyzm i wymagania rodzicielskie pełnią różnicującą rolę między samooceną, a samoskutecznością. Przebadano 1180 osób, w tym 640 kobiet (54,2%) i 540 mężczyzn (45,8%). Średni wiek uczestników wynosił 20,3 lat (SD = 1,66; Min = 18; Max = 36). W pomiarze samoskuteczności użyto dwóch pozycji na 9-punktowej skali opartych na Skali uogólnionej własnej skuteczności. Do pomiaru samooceny użyto jednoczynnikowej, 9-poziomowej skali opracowanej na podstawie pozycji z kwestionariusza WHOQOL-BREF. Krytycyzm i wymagania rodzicielskie zmierzono za pomocą 9 pozycji ze Skali wielowymiarowego perfekcjonizmu. Analiza korelacji Pearsona wykazała, że krytycyzm umiarkowanie i negatywnie, a wymagania rodzicielskie słabo i negatywnie korelują z samooceną. Korelacje krytycyzmu i wymagań rodzicielskich z samoskutecznością okazały się negatywne i słabe. Analiza regresji liniowej wykazała, że krytycyzm rodzicielski jest istotnym, negatywnym i umiarkowanym predyktorem samooceny oraz samoskuteczności. Z kolei wymagania rodzicielskie są istotnym, słabym i pozytywnym predyktorem samoskuteczności, ale są nieistotne w predykcji samooceny. Wyniki wskazują, że postrzegany krytycyzm rodziców silniej niż wymagania przewiduje zarówno samoocenę, jak i samoskuteczność. Potwierdza to, że samoocena i samoskuteczność to odrębne konstrukty, różnicowane przez odmienne czynniki rodzicielskie. W znaczeniu praktycznym wyniki oznaczają, że praca nad redukcją krytycyzmu otrzymywanego od rodziców może polepszać samoocenę i wzmacniać samoskuteczność. Wykorzystanie tych różnic może zwiększyć skuteczność oddziaływań psychologicznych, choć wymaga to dalszych badań.

Czytaj dalej

Perfekcyjni do granic możliwości? Kompulsywne nadmierne uczenie się, zaburzenia odżywiania i dobrostan wśród studentów uczelni muzycznych


Autorstwa: mgr Aleksandra Buźniak, mgr Natalia Woropay-Hordziejewicz
Na: V Kongresie Młodej Nauki w Gdańsku


Streszczenie:

Kompulsywne uczenie się konceptualizowane jako forma uzależnienia behawioralnego, charakteryzuje się nadmiarowym zaangażowaniem w uczenie się kosztem innych obszarów życia. Zaburzenia odżywiania i uzależnienie od nauki wykazują podobieństwa w zakresie czynników ryzyka (np. perfekcjonizm, neurotyczność, potrzeba kontroli) oraz konsekwencji (np. wysoki poziom stresu). Celem badania była analiza zależności oraz współwystępowania pomiędzy uzależnieniem od uczenia się a zaburzeniami odżywiania oraz ocena ich niezależnego wpływu na dobrostan psychiczny. W badaniu wzięło udział 255 studentów dziewięciu akademii muzycznych w Polsce (72,2% kobiet; średni wiek: M = 23,05 lata; SD = 3,46). Wykorzystano Bergen Study Addiction Scale, zmodyfikowaną wersję EAT-26 (z bifaktorialnym modelem czynników), skalę depresji i lęku (HADS), Perceived Stress Scale (PSS-4) oraz skalę składającą się z ośmiu pozycji opartych na WHOQOL-BREFEF do oceny jakości życia. Model równań strukturalnych (SEM) wykazał istotne dodatnie korelacje między uzależnieniem od uczenia się a ogólnym czynnikiem zaburzeń odżywiania (β = 0,12; p < 0,05) oraz komponentem presji społecznej (β = 0,34; p < 0,001). Zarówno uzależnienie od uczenia się, jak i zaburzenia odżywiania miały niezależny, negatywny efekt na dobrostan (β = −0,33; p < 0,001 i −0,46; p < 0,001). Ponadto, 24,7% uczestników spełniało kryteria uzależnienia od uczenia się, a ponad 80% z tej grupy miało objawy klinicznego lęku. Z kolei wśród osób z zaburzeniami odżywiania, 37% spełniało kryterium politetyczne uzależnienia od uczenia się. Wyniki wskazują na potrzebę uwzględniania współwystępowania tych zaburzeń w diagnozie i działaniach profilaktycznych, zwłaszcza w populacjach wysokiego ryzyka, takich jak studenci szkół artystycznych oraz kobiety.

Czytaj dalej

Odczuwany stres jako mediator związku między zadowoleniem z życia seksualnego a uzależnieniem od portali społecznościowych


Autorstwo: Michał Drabina, Wiktoria Dziczek, mgr Angelika Juszczak
Na: V Kongresie Młodej Nauki w Gdańsku


Streszczenie:

Uzależnienie od portali społecznościowych jest rozumiane jako osłabienie kontroli nad korzystaniem z mediów społecznościowych, obecne nawet w obliczu negatywnych konsekwencji tego zachowania. Jest ono związane z deficytami w sferze psychologiczno-społecznej, takimi jak gorsze społeczne funkcjonowanie, słabsze osiągnięcia zawodowe, problemy z koncentracją, wyższe ryzyko depresji, a także zaburzeń lękowych. Uzależnienia behawioralne są konceptualizowane przez badaczy jako dysfunkcjonalny sposób radzenia sobie z negatywnymi stanami emocjonalnymi takimi jak stres. Jednym z obszarów funkcjonowania, mogących wpłynąć na odczuwany stres jest życie seksualne. Badania wskazują, że satysfakcja seksualna, samoocena seksualna i przyjemność seksualna mają wpływ na zdrowie fizyczne, zdrowie psychiczne i ogólne samopoczucie. Celem obecnego badania było sprawdzenie roli odczuwanego stresu jako mediatora relacji między satysfakcją z życia seksualnego a uzależnieniem od portali społecznościowych. Badanie przeprowadzono na 1186 osobach studiujących na polskich uczelniach wyższych. Badani wypełnili Bergeńską Skalę Uzależnienia od Mediów Społecznościowych (Bergen Social Media Addiction Scale), Skalę Postrzeganego Stresu (Perceived Stress Scale), i jednopozycyjną skalę zadowolenia z życia seksualnego. Analiza mediacji wskazała, że stres jest istotnym mediatorem związku między satysfakcją z życia seksualnego a uzależnieniem od portali społecznościowych. U kobiet i osób będących poza związkiem mediacja ta miała charakter częściowy. W przypadku mężczyzn i osób w związku stres całkowicie mediował tę relację. U osób z niską satysfakcją z życia seksualnego, poprzez doświadczany przez nie większy stres, zwiększone było prawdopodobieństwo rozwinięcia się uzależnienia od portali społecznościowych. Wyniki badania podkreślają rolę życia seksualnego w zdrowiu psychicznym i mogą służyć do opracowania oddziaływań prewencyjnych dla osób uzależnionych od portali społecznościowych.

Czytaj dalej

Częstość występowania uzależnienia od uczenia się wśród studentów z zaburzeniami neurorozwojowymi


Wygłosiła: Oliwia Kosecka
Na: V Kongresie Młodej Nauki w Gdańsku


Streszczenie:

Zarówno w Polsce, jak i na świecie obserwuje się wzrost częstości diagnozowania zaburzeń neurorozwojowych. Należące do tej grupy dysleksja czy dyskalkulia definiowane są jako specyficzne trudności w uczeniu się. Ponadto, dotychczasowe badania wskazują, iż u osób z zaburzeniami neurorozwojowymi, takimi jak spektrum autyzmu czy zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD), mogą występować zaburzone funkcje wykonawcze, co jest natomiast predyktorem niższych osiągnięć akademickich. Osoby doświadczające trudności w tym obszarze mogą odczuwać potrzebę ich kompensacji poprzez intensywniejszą naukę, a ta może stać się zachowaniem kompulsywnym, co prowadzi do uzależnienia od uczenia się. Uzależnienie od uczenia się związane jest z nadmiernym zaangażowaniem w naukę, które prowadzi do zaburzonego funkcjonowania w innych sferach życia i negatywnych konsekwencji zdrowotnych. Celem niniejszego badania była analiza częstości występowania uzależnienia od uczenia się wśród studentów neurotypowych oraz z zaburzeniami neurorozwojowymi. Przebadano 3387 studentów Uniwersytetu Gdańskiego, w tym 1777 z ADHD, 365 z dysleksją, 39 z dyskalkulią oraz 554 w spektrum autyzmu. Do pomiaru zmiennych wykorzystano Bergeńską skalę uzależnienia od uczenia się, Skalę samooceny objawów ADHD dla dorosłych, Kwestionariusz AQ do oceny cech autystycznych u osób dorosłych, a także pytania o posiadaną diagnozę dysleksji i dyskalkulii. W grupie osób neurotypowych odsetek osób spełniających kryteria uzależnienia od nauki wyniósł 16,7%, natomiast w grupie osób z jednoczesnym występowaniem ADHD, spektrum autyzmu, dysleksji i dyskalkulii – aż 42,3%. Zależność ta miała w dużej mierze charakter addytywny – każdemu kolejnemu zaburzeniu towarzyszył wzrost ryzyka uzależnienia. Wyniki te wskazują, iż uzależnienie od uczenia się może stanowić mechanizm kompensacyjny, pozwalający osobom z zaburzeniami neurorozwojowymi budować poczucie kontroli w obszarze edukacyjnym, mimo doświadczanych trudności. Zjawisko to wymaga dalszych badań, w szczególności pod kątem różnicowania adaptacyjnego i dezadaptacyjnego charakteru intensywnego uczenia się oraz ogólnego funkcjonowania akademickiego.

Czytaj dalej

Czy Wokulski był pracoholikiem? – podcast z dr. hab. Pawłem Atroszko.

W podcaście “Książka dla mężczyzny” prowadzonym przez Michała Pyziaka i Łukasza Antasa dr hab. Paweł Atroszko rozmawia o “Lalce” Bolesława Prusa.
Odpowiada na pytania:
Czy praca może być groźniejsza niż narkotyki?
Kiedy praca jest sensowna, a kiedy gubimy się we własnych racjonalizacjach?
Jak mechanizmy uzależnienia zniekształcają nasze postrzeganie rzeczywistości i jak nasze nieadekwatne percepcje zagrożeń wpływają na ryzyko uzależnienia?
Jak przeintelektualizowanie może prowadzić do utraty kontaktu z tym, co w życiu ważne?
Jakie znaczenie mają czynniki socjoekonomiczne i obsesja sukcesu w uzależnieniu od pracy?Dziękujemy autorom podcastu za stworzenie przestrzeni do rozmowy o tych ważnych zagadnieniach!

Link do podcastu:
Youtube: https://lnkd.in/gkKSidT2
Spotify: https://lnkd.in/ggeVD2bT
Facebook: https://lnkd.in/gGsETXsw

Experior na 30. ISSC

W dniach 10-12 kwietnia 2025 r. odbyła się 30. International Student Scientific Conference w Gdańsku. Podczas panelu poświęconego psychologii i psychiatrii prezeska Lila Rudaś i członkini Koła Maja Dukaczewska wygłosiły prezentacje pod tytułem:
📍The role of Intolerance of Uncertainty in Disordered Eating Behaviours: A literature review.
📍Association between attention-deficit hyperactivity disorder and higher risk of social media addiction.
Gratulujemy!

Wielkie Badanie Dobrostanu Studentów i Doktorantów UG

Drodzy Studenci i Doktoranci Uniwersytetu Gdańskiego!
Z inicjatywy Koła Naukowego Badań Psychologicznych Experior oraz Akademickie Centrum Wsparcia Psychologicznego UG rozpoczynamy Wielkie Badanie Dobrostanu Studentów i Doktorantów Uniwersytetu Gdańskiego. Jest to pierwsza tego typu oddolna inicjatywa na taką skalę w Polsce. Celem badania jest zidentyfikowanie kluczowych obszarów wymagających wsparcia psychologicznego oraz uświadamianie studentów o ich kondycji psychicznej, co pozwoli na opracowanie strategii działań dostosowanych do Waszych potrzeb. Dobrostan nas wszystkich jest w Waszych rękach! Jedyne o co prosimy, to wypełnienie ankiety, po której każdy z Was otrzyma indywidualną opinię zwrotną na temat swojego dobrostanu opartą na naukowych narzędziach! Dzięki Waszym odpowiedziom będziemy mogli podjąć odpowiednie kroki ku temu, aby poprawić jakość Waszego życia.
Zacznij działać!
Wypełnij ankietę i przyczyń się do zmian na naszym Uniwersytecie! Link do ankiety : https://experior.limesurvey.net/642187?lang=pl
Zapraszamy do obejrzenia filmiku reklamującego to przedsięwzięcie tutaj.

Czytaj dalej