Demographic predictors of readiness for a romantic relationship with individuals suffering from chronic illnesses.
Na: 29th International Student Scienitific Conference
Data: 11-13 kwietnia 2024
Wygłosił: Jadwiga Cichoń
Streszczenie:
The presence of a chronic illness represents a significant obstacle to establishing intimate relationships, not only due to physical limitations but also because of various social barriers within the societal context (Wiliński, 2010). Researchers agree that cultivating appropriate attitudes toward individuals with chronic illnesses requires experiential learning through interactions with them. Surprisingly, deepening relationships and increasing intimacy may not necessarily shorten the social distance towards individuals with disabilities, including chronic illnesses. This phenomenon is observed primarily during transient, short-term interactions, prompting consideration of factors influencing readiness to enter a relationship with someone with a chronic illness beyond personal experience (Gorczycka, 1988; Miłkowska-Olejniczak, 1993; Olejnik, 2018). The aim of the study was to examine demographic predictors of readiness for engaging in a romantic relationship with an individual with a chronic illness (RERRICI). It was hypothesized that women and singles would exhibit higher levels of RERRICI, and additionally, that age and the level of education would be positively correlated with RERRICI. The study was conducted on a sample of 113 individuals, including 55 females and 54 males, with 4 participants not declaring their gender. Participants were queried about gender, age, the level of education, place of origin, and relationship status. RERRICI was assessed using a modified version of the Acceptance of Illness Scale (AIS). The results showed no evidence of a relationship between gender and RERRICI or between age and RERRICI. Contrary to the expectations, the level of education was negatively correlated with RERRICI. As for relationship status, singles exhibited higher levels of RERRICI compared to individuals currently in a romantic relationship. These findings may contribute to the development of modern psychotherapeutic methods for individuals with chronic illnesses and their close relationships.
W badaniu wzięło udział 307 licealistów (w tym 190 (61,9%) kobiet i 116 (37,8%) mężczyzn, 1 (0,3%) osoba nie podała płci), uczęszczających do szkół licealnych w Gdańsku. Ich średnia wieku wynosiła M = 16,92 lat (SD = 0,76). Uczestnicy badania wypełniali kwestionariusze metodą „papier i ołówek” na zajęciach lekcyjnych. Kwestionariusze zwierały zmodyfikowaną wersję narzędzia Cook Medley Hostility Inventory – Brief, mierzącego cyniczną wrogość wobec sztucznej inteligencji, oryginalną wersje Cook Medley Hostility Inventory – Brief do pomiaru cynicznej wrogości wobec ludzi, a także kwestionariusz Mini-IPIP, do pomiaru Wielkiej Piątki.
Wyniki pokazują, że cyniczna wrogość wobec sztucznej inteligencji jest istotnie związana z cyniczną wrogością wobec ludzi (r = 0,22), neurotyzmem (r = 0,18) oraz ugodowością (r = -0,11). Co oznacza, że osoby z wysokim neurotyzmem oraz niską ugodowością mają tendencję do negatywnego reagowania na sztuczną inteligencję, a osoby, które są cynicznie wrogie w stosunku do innych ludzi, wykazują taką tendencję również w stosunku do sztucznej inteligencji.
We współczesnym świecie coraz bardziej zaawansowanych technologii wyniki tego badania mogą mieć duże znaczenie z perspektywy rozwoju interakcji między ludźmi a sztuczną inteligencją.