Uzależnienie od ćwiczeń a uważność

687

Wygłosiła: Paulina Bagińska
Na: VIII Ogólnopolska Studencka Konferencja Naukowa pt. „Psyche – Ciało – (Nie)Uważność”

Streszczenie: Celem badania było sprawdzenie związku między uzależnieniem od ćwiczeń a mindfulnessem. Mindfulness (uważność) definiowany jest jako świadomość wyrastająca z uwagi kierowanej celowo i bez osądu na chwilę obecną i przeżycia się w niej ujawniające (Kabat-Zinn, 2003). Uważność obejmuje samoregulację uwagi utrzymanej na bieżącym doświadczeniu oraz przyjmowanie własnych przeżyć z zaciekawieniem, otwartością i akceptacją (Bishop, 2004). Uzależnienie od ćwiczeń należy do grupy uzależnień behawioralnych. Za kryteria tego uzależnienia uznaje się po pierwsze, cechy samej aktywności (priorytet względem innych form, stereotypowe wzorce ćwiczeń z tendencją do zwiększania objętości, objawy odstawienia), po drugie, jej następstwa (pogorszenie się funkcjonowania w różnych dziedzinach życia). Na podstawie teoretycznych przesłanek sformułowana została hipoteza o negatywnym związku między uzależnieniem od ćwiczeń a uważnością. W badaniu wzięło udział 1182 studentów, w tym 613 kobiet i 559 mężczyzn, 10 osób nie podało płci. Średni wiek badanych wyniósł M = 20,32 (SD = 1,68). Do pomiaru uważności użyto The Five Facet Mindfulness Questionnaire (Baer, Smith, Krietemeyer, Toney, 2006) a do zbadania uzależnienia od ćwiczeń posłużył Exercise Addiction Inventory (Terry, Szabo, Griffiths, 2004).